Het oorspronkelijke uitgaafje stamt uit 1950, toen jongens nog geheel en al jongens, en meisjes nog geheel en al meisjes waren. Suzie speelt alleen. Haar drie broers met elkaar. Maar Suzie – met haar poppenziekenhuis, royaal voorzien van verband en pleisters – grijpt haar kans. Want er vallen gewonden, eerst een echte, hoewel niet zo heel erge, daarna een gespeelde. ‘De telefoon rinkelde aan één stuk door voor de ambulance, patiënten kwamen aan één stuk door naar het ziekenhuis voor splinternieuwe pleisters. Zuster Suzie had het zo druk dat ze amper meer kon denken.’
Kathryn Jackson (tekst, Corinne Malvern (illustraties), Zuster Suzie, vertaling Nicolaas Matsier, Rubinstein, 2011