De advocaat van Holland

De Advocaat van Holland behelst het drama van de gevangenneming, op 29 augustus 1618, tot en met de onthoofding van Johan van Oldenbarnevelt, 13 mei 1619. Het is een roman van binnen uit. Beginnend met die arrestatie, op het Binnenhof, eindigend met de executie, op een geïmproviseerd schavot vóór de Ridderzaal.

Een kleine negen maanden heeft de politicus en jurist Oldenbarnevelt opgesloten gezeten in dat gebouwencomplex, waar hij kind aan huis was: het ons nog steeds bekende Binnenhof. Hij was vervuld van hoop, woede en onbegrip. Hij verweerde zich tegen de rechters van instructie die hem ondervroegen. Plotseling zonder contact met de buitenwereld en zijn familie.

De Advocaat is welbespraakt en niet voor één gat te vangen. Ook al moet hij alles uit zijn hoofd doen, zonder toegang tot de stukken, zonder pen en papier. Weldra ook zonder daglicht. Hij is alleen met zijn enorme geheugen en zijn herinneringen, en met een heel geleidelijk steeds ongewissere toekomst.

De titel van het boek, De Advocaat van Holland, verwijst naar de functie die Oldenbarnevelt ruim dertig jaar vervuld heeft. Het Binnenhof, als centrum van de macht in de nog niet zo erg Verenigde Nederlanden van de zestiende eeuw, was tot op grote hoogte zijn creatie. Hij was de machtigste man van de republiek. In anachronistische termen was hij tegelijkertijd premier, minister van financiën, en minister van buitenlandse zaken.

Hij zat zowel de vergaderingen voor van de Staten van Holland als die van de Staten Generaal ofwel de Zeven Provinciën – meer een verbond van ministaatjes dan een land of een natie. Het is uitgerekend zijn grootste prestatie geweest die hem de kop heeft gekost. Hij slaagde er namelijk in een bestand te sluiten van maar liefst twaalf jaar. Een wapenstilstand of misschien zelfs een aanloop naar vrede in wat voorheen de Tachtigjarige Oorlog heette, maar tegenwoordig de Opstand genoemd wordt.

Tegen het einde van dat bestand brak er – bijna – een burgeroorlog uit tussen een felle minderheid van orthodoxe calvinisten en andere godsdienstige groeperingen. In die bijna-burgeroorlog legden de meer liberale protestanten het loodje, om de kerk uitgezet te worden. Oldenbarnevelt werd onthoofd na een proces dat precies even lang duurde als de Synode van Dordrecht, waar – zou je kunnen zeggen – de parallelle kerkelijke machtsgreep plaatsvond.

De Advocaat van Holland, De Bezige Bij, 2019, herdrukt 2021

Geselecteerde reacties

Daan Heerma van Voss, email, 2019

Ik wilde even zeggen dat ik uw boek over Van Oldenbarnevelt erg knap en mooi heb gevonden. Historische fictie lijkt mij een verschrikkelijk moeilijk genre (heb weleens een poging gewaagd; het leek nergens op) en wat mij opviel was hoe naadloos u de kennis over de landsadvocaat vervlochten heeft met de vertelling; ik wist niet waar de non-fictie eindigde en de fictie begon, en zo hoort het, denk ik. (Ik heb geschiedenis gestudeerd en terwijl ik uw boek las, besefte ik weer waarom die studie me niet beviel; ik miste precies datgene wat uw boek zo interessant maakt; de levende geschiedenis.) Dus: dank!

Kim de Bruijn-Rompa, www.chicklit.nl

Johan van Oldenbarnevelt, landsadvocaat en raadpensionaris van de Staten van Holland, is een zeer bekend persoon uit de Nederlandse geschiedenis. Er wordt zelfs gezegd dat ons land zonder hem niet tot stand zou zijn gekomen. Nicolaas Matsier heeft zich verdiept in deze man, en dan met name de maanden die hij in gevangenschap heeft doorgebracht. Hij heeft er een uitermate interessante roman over geschreven. 

Tjerk de Reus, Friesch Dagblad, 2019

Matsier schetst met deze roman een mens in zijn omvattende complexiteit, tastbaar en concreet. Toch brengt hij ook inzichten ter sprake die een diagnose inhouden, hoewel steeds subtiel. Zo laat hij zijn hoofdpersoon denken, in het kader van zijn gerechtelijke proces met de vele ondervragingen, dat de taal twee ‘delen’ heeft. Enerzijds de abstracte begrippen ‘waarmee de Advocaat zo goed kan jongleren’. Het andere deel van de taal bestaat uit ‘harde eigennamen’: ‘Namen van landen, gewesten, steden. En van hen die het daar voor het zeggen hebben’. In juridische redeneringen was Van Oldenbarnevelt thuis, een meester van de argumentatie – maar minder rekende hij met de concreetheid van de weerbarstige werkelijkheid. Herkenbaar, zeer menselijk en noodlottig. Het is Matsiers verdienste dat deze zo belangrijke politieke persoonlijkheid ons dicht op de huid komt. In triomf en tragiek.

Thomas van den Bergh, HP / De Tijd, 2019

Een meeslepende historische roman. Behendig vervlecht Matsier de complexe geschiedenis van de nog jonge republiek met de laatste tien maanden van uit het leven van Johan van Oldenbarnevelt.

Marijke Laurense, Trouw, 2019

Romancier Matsier is in het hoofd van Oldenbarnevelt gekropen, van de dag van diens arrestatie op 29 augustus 1618 tot en met diens dood op het schavot, op 13 mei 1619. En hoewel we natuurlijk weten hoe het afloopt, levert dat een verbazend spannende  en bijzonder geloofwaardige psychologische roman op over het leven van een groot staatsman, die misschien wel vooral ten onder is gegaan aan de blinde vlekken in zijn zelfkennis en zijn gebrekkige oog voor voortekenen.

Behendig schakend politicus, zelfbewust tot hooghartig, eraan gewend alle touwtjes in handen te hebben. Praktisch, tuk op status en bezit. Tolerant in religieuze kwesties, desnoods met geweld. 99 procent onkreukbaar. Formeel, tikje autistisch, gigantisch geheugen. Een gelijkhebber, nogal bot en kil. Stijfhoofdig, ongeduldig en gauw kribbig: zelfs op het schavot foetert hij nog tegen zijn knecht ‘Maak het kort!’